21 лютага – Дзень роднай мовы
Максім Танк
Родная мова
Зь легэндаў i казак былых пакаленьняў,
З калосься цяжкога жытоў і пшанiц,
З сузор'яў i сонечных цёплых праменьняў,
З грымучага зьзяньня бурлiвых крынiц.
З птушынага шчэбету, шуму дубровы,
Максім Танк
Родная мова
Зь легэндаў i казак былых пакаленьняў,
З калосься цяжкога жытоў і пшанiц,
З сузор'яў i сонечных цёплых праменьняў,
З грымучага зьзяньня бурлiвых крынiц.
З птушынага шчэбету, шуму дубровы,
I з гора, i з радасьцi, i з усяго
Таго, што лягло назаўсёды ў аснову
Сьвятынi народа, бясьсьмерця яго, –
Ты выткана, дзiўная родная мова.
Няма на зямлi таго шчасьця i гора,
Якога б ты нам перадаць не магла.
Няма такiх нэтраў, глыбокага мора
I гор, празь якiя б ты не правяла
Мяне на радзiму, туды, дзе сягоньня
Стаiць акрываўлены вораг зь пятлёй
Над спаленай хатай, над родным загонам,
Над будучыняй і над песьняй маёй, –
Над тым, што было і што век будзе вольным.
Народ пранясе цябе, родная мова,
Сьвятлом незгасальным у сэрцы сваiм
Празь цемру і горы змаганьняў суровых.
Калi ж ападзе і разьвеецца дым
I нiвы васкросшыя закаласяцца, –
Iзноў прашумiш ты вясновым дажджом,
Iзноў зазьвiнiш ты у кожнай у хаце,
Цымбалам дасi iх сярэбраны гром
I вусны расквецiш усьмешкай дзiцяцi.
Крыніца: http://www.rv-blr.com/vershu/view/954